Największy aktywny wulkan na Kamczatce - Kluczewska Sopka rozbudził się na nowo 17 października, zmuszając do wprowadzenia najwyższego stopnia zagrożenia w jego okolicy. Z wnętrza wulkanu wydobywa się gęsty popiół, tworzący na niebie wielokilometrowy pas. Zdarzenie oraz towarzyszący mu efekty wypływającej lawy zarejestrował satelita Landsat 8. Zdjęcia w wysokiej rozdzielczości zachwycają detalami.

Kluczewska Sopka to jeden z najaktywniejszych wulkanów w Eurazji
fot. NASA Earth Observatory Adam Voiland i Robert Simmon.

Kluczewska Sopka wznosząca się na wysokość 4750 m n.p.m. jest jednym z największych i jednocześnie najaktywniejszych wulkanów na terenie Eurazji. Do jego erupcji dochodzi co kilka lat. Poprzedzająca obecną miała miejsce we wrześniu 2009 roku i trwała aż do grudnia 2010 roku.

Wulkan wybucha już od 15 sierpnia 2013 roku jednak dopiero w połowie października zaobserwowano zdecydowany wzrost jego aktywności. Z wnętrza Kluczewskiej Sopki wydobywa się gęsty dym, który rozciąga się już przynajmniej na kilkanaście kilometrów. 20 października podczas przelotu satelity Landsat 8 udało się wykonać zdjęcia, na których widać nie tylko pył, ale też wypływającą z wulkanu lawę. Zdjęcia w wysokiej rozdzielczości prezentujemy poniżej.

Pierwsza fotografia (5530x3687) została sztucznie zabarwiona w celu zaprezentowania kierunków, w których podąża gorąca lawa. Chmury i woda uzyskała kolor szary i siwy, śnieg i lód dokładnie widać w barwach niebiesko-zielonych. Rozmieszczenie osadu wulkanicznego można dostrzec poszukując koloru czarnego.

Na drugim zdjęciu w naturalnych kolorach o jeszcze wyższej rozdzielczości (11060x7373) dokładnie widać pas pyłu, który rozciąga się w kierunku wschodnim. Śnieg i chmury w kolorze białym tworzą tło dla szarego popiołu. Lasów należy szukać na zdjęciu w miejscach o brązowym zabarwieniu.

Zdjęcie w (5530x3687) (Kliknij w odnośnik) NASA Earth Observatory Adam Voiland i Robert Simmon

Zdjęcie w (11060x7373) (Kliknij w odnośnik) NASA Earth Observatory Adam Voiland i Robert Simmon


Źródło: earthobservatory.nasa.gov
fot: NASA Earth Observatory Adam Voiland i Robert Simmon.